Yargıtay Mahkeme Kararına Rağmen Evi Boşaltmayan Kiracıya Kötü Haberi Verdi - Emsal Niteliğinde Karar

Yargıtay, mahkemenin 'boşalt' kararına rağmen evi boşaltmayan kiracıya verilen beraat kararını bozdu. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin yolunu tutan ev sahibi, evi satın almasına rağmen bir türlü tahliye ettiremediğini öne sürdü. Yıllar süren davaya son noktayı koyan mahkeme, kiracının tahliyesine hükmetti.

Mahkeme kararı kesinleşmesine rağmen kiracı, evi boşaltmadı. Bu kez davacı ev sahibi, Asliye Ceza Mahkemesi’nin yolunu tutarak kiracı hakkında Türk Ceza Kanunu’nun 154’üncü maddesinde düzenlenen "Hakkı olmayan yere tecavüz etme" iddiasıyla dava açtı.

EMSAL KARAR

Mahkeme, kiracı hakkında beraat kararı verdi. Yıllardır mağduriyetinin sürdüğünü belirten davacı ev sahibi, beraat kararını Yargıtay’a taşıdı. Yargıtay 8. Ceza Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı. Kararda; davanın ev sahibi lehine sonuçlanmasına rağmen sanığın işgaline devam ederek hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği vurgulandı. Kararda şu ifadelere yer verildi:

"Katılanın suça konu sanığın oturmuş olduğu taşınmazı satın alıp, taşınmazı tahliye etmesi için sanık aleyhine müdahalenin meni davası açtığı, davanın katılan lehine sonuçlanıp kesinleşmesine rağmen, sanığın taşınmazı işgale devam ettiği belirlenmiştir. Mahkemece ’taraflar arasında hukuki ihtilaf bulunduğu’ gerekçesine dayanılmış ise de dava dosyası çerçevesinde taraflar arasında herhangi bir hukuki ilişkinin bulunduğuna dair bir delil yer almamaktadır. Bu itibarla, sanığın katılanın taşınmazını işgalinin bir hakka dayanmadığı anlaşılmakla yerinde olmayan gerekçeyle kurulan beraat hükmü hukuka aykırıdır."

Peki bu suçun Türk ceza Kanunu'nda ki karşılığı nedir;

Hakkı Olmayan Yere Tecavüz Suçu

TCK Madde 154

(1) (Değişik: 25/2/2009-5841/1 Md.) Bir hakka dayanmaksızın başkasına ait taşınmaz mal veya eklentilerini malikmiş gibi tamamen veya kısmen işgal eden veya sınırlarını değiştiren veya bozan veya hak sahibinin bunlardan kısmen de olsa yararlanmasına engel olan kimseye, suçtan zarar görenin şikâyeti üzerine altı aydan üç yıla kadar hapis ve bin güne kadar adlî para cezası verilir.

(2) Köy tüzel kişiliğine ait olduğunu veya öteden beri köylünün ortak yararlanmasına terk edilmiş bulunduğunu bilerek mera, harman yeri, yol ve sulak gibi taşınmaz malları kısmen veya tamamen zapt eden, bunlar üzerinde tasarrufta bulunan veya sürüp eken kimse hakkında birinci fıkrada yazılı cezalar uygulanır.

(3) Kamuya veya özel kişilere ait suların mecrasını değiştiren kimse hakkında birinci fıkrada yazılı cezalar uygulanır.